1. Protezy szkieletowe na zatrzaskach lub zasuwach.
Utrzymanie protez szkieletowych bezklamrowych zapewnione jest dzięki wykorzystaniu różnego rodzaju elementów precyzyjnych tj.: zatrzaski lub zasuwy. Są to niewielkie elementy, które poprzez tarcie lub w inny mechaniczny sposób utrzymują protezę we właściwym położeniu. Ich zastosowanie wymaga wcześniejszego przygotowania zębów, na których mają się znaleźć. Polega to na wykonaniu koron lub mostów porcelanowych z zamocowanymi elementami precyzyjnymi, sąsiadującymi z obszarem bezzębnym.
Użycie zasuw czy zatrzasków powoduje, iż w pełnym uśmiechu widoczne są jedynie zęby bez klasycznych klamer, które to w większości przypadków nie są akceptowane ze względów estetycznych. Ponadto zastosowanie elementów precyzyjnych w znaczny sposób podnosi komfort użytkowania uzupełnienia, ze względu na pewniejsze utrzymanie protezy na podłożu czy też trwałość wykonanej pracy.
2. Proteza na koronach teleskopowych.
W sytuacji, kiedy w szczęce lub żuchwie istnieją pojedyncze zęby utrzymanie protezy można zapewnić stosując korony teleskopowe. Są to korony składające się z dwóch koron: zewnętrznej oraz wewnętrznej. Korony zewnętrzne stanowią część protezy, a wewnętrzne są zacementowane na stałe na zębach. W czasie zakładania protezy korony zewnętrzne nasuwają się na wewnętrzne. W chwili, gdy proteza osiągnie swoje właściwe położenie, tarcie powierzchni koron utrzymuje ją na podłożu.
Jest wiele zalet stosowania protezy na koronach teleskopowych – należą do nich przede wszystkim szczelne i stabilne mocowanie, długotrwałość użytkowania, brak klamer i innych widocznych elementów metalowych, łatwość utrzymania higieny. W wielu przypadkach jest alternatywą do implantów.
3. Protezy oparte na implantach.
W przypadku bezzębia uzupełnieniem protetycznym może być proteza całkowita oparta na implantach. Implanty zapewniają jej dodatkowe umocowanie i stabilizują protezę. Liczba implantów potrzebnych do wykonania protezy nakładowej wynosi od 2 do 6 i zależy przede wszystkim od rodzaju planowanej protezy oraz warunków anatomicznych. Do wszczepionych implantów można przykręcić zaczepy kulowe, lokatory lub wykonać bardziej skomplikowane konstrukcje jak np. zastosować belki metalowe (mogą być ze złota), które łaczą implanty. Powyższe elementy stanowią umocowanie dla protezy.
